Beste lezers,
Het einde van de reis komt zo stilaan in zicht. Gisteren het laatste avondmaal in Bangkok, een heerlijke Tom Yam soep langs de straat. Hier volgt ons lijstje met hoogtepunten van de tweede reishelft, verkregen door onze twee lijstjes samen te leggen. Ergernissen zitten er niet meer bij, de grootste ergernis werd trouwens meer en meer het soms onbeschofte gedrag van sommige medetoeristen.
Hier zijn de14 hoogtepunten, in willekeurige volgorde:
1. Singapore. Een hyper-performant en modern tranportnet, glimmende shopping centra en de beste zoo ter wereld er bovenop in deze stadsstaat. Het perfecte contrast na 5 maanden in India.
2. Duiken in Komodo Nationaal Park. Een leuke groep, goede monitors en subliem onderwaterleven. Dolfijnen en Manta Rays er gratis bij.
3. Sukhotai. Charmant stadje in Thailand met mooie ruines, fietsen langs de khlongs, rijstvelden en dorpjes en Ronnies Bantai Guest House als een van de beste van de reis.
4. Angkor Wat. De Khmer ruines zijn indrukwekkend en divers.
5. Kampot en Kep. Verlaten, haast spookachtige kuststadjes in Cambodja zijn getuigen van de Rode Khmers bloedige regime.
6. Zonsopgang aan de Kelimutu vulkaan, Flores. Een spectaculairdere zonsopgang is moeilijk in te beelden, aan de krater van deze vulkaan omringd door drie verschillende gekleurde kratermeren. En zeggen dat een defect minibusje het bijna had verbrod.
7. Met een slow boat de Nam Ou rivier op. De tocht van Louang Phabang naar Nongkiaew in Laos biedt een mooi zicht op het leven inn Laos.
8. De Aziatische keuken. Tom Yam soep, sticky rice, rode en groene curries, krab met greoene pepers, zwarte rijstpudding, Peking Hotpot... De lijst lekkernijen in Azie is eindeloos. Bovendien zijn de ingredienten vers, de maaltijden gekruid en de rekeningen vriendelijk.
9. Kratie. Stadje aan de Mekong in Noord-Cambodja met een prachtige omgeving, te verkennen per bromfiets.
10. Xi'an. Prachtige Chinese stad, met een indrukwekkende stadsmuur, een levendige moslimwijk en het terracottaleger op een lange steenworp.
11. De skyline van Hong Kong. Vanop de peak of vanuit de star ferry. Het zicht op de skyline van deze wereldstad is adembenemend.
12. Het karstlandschap van Yangshuo. Dit stadje in zuidwest China is omgeven door bizarre rotsformaties, te verkennen per fiets of per rivier cruise.
13. De gastvrijheid in Laos en Cambodja. Beide landen hebben hun portie terreur gehad de laatste decennia, maar dit heeft hun vriendelijkheid niet aangetast.
14. Gunung Leuser Nationaal Park. Een van de laaste refuges van de Orang Oetan, die je hier via een driedaagse trek makkelijk kan ontmoeten.
Ziezo, dit was het. Voorlopig is onze vlucht nog altijd vandaag ingepland, dus misschien komen we inderdaad wel zaterdag aan...
Laos wordt gedomineerd door de Mekong en zijn bijrivieren. Het was langs een van die bijrivieren, de Nam Ou, dat we eergisteren per slow boat naar Nongkiaew voeren. De slow boats zijn een uitstervend ras, nu wegen en bussen het riviertransport stilaan overbodig maken. De tocht is prachtig, langs door karst geerodeerde kalksteenpieken, langs vissers, duikende kinderen, laden en lossen, wassende moeders en werkende olifanten.
Nongkiaew zelf is een klein dorpje dat leeft op het ritme van vertrekkende en aankomende boten. Net op tijd voor het jaarlijkse dorpsfestival, maar dit bleek vooral uit urenlange puja's (gebeden) en eentonige gezangen uit geforceerde luidsprekers te bestaan. Deze morgen dan terug naar Louang Phabang en morgen terug de boot op voor een tweedaagse tocht richting Thaise grens. Net als Cambodja is Laos een prachtig en interessant land om in rond te reizen. Het land heeft de twijfelachtige eer meer gebombardeerd geweest te zijn dan enig ander land ooit, maar bewoners zijn heel erg gastvrij en vriendelijk. En de Fransen zorgden ervoor dat op elke straathoek verse baguettes te krijgen zijn...
Ondertussen zijn we alweer een eind opgeschoten en zitten we momenteel in de Laotiaanse hoofdstad Vientiane. In het noordoosten van Cambodja en het zuiden van Laos is de Mekong de grote transportader. Reizen gebeurt er per speedboot of "slow boat", of - nu wegen verbeterd worden - meer en meer langs de weg. Transport in dit afgelegen deel van Cambodja is verrassend makkelijk door de ijverige motorrijders die passagiers voor weinig geld rondrijden. Vaak zijn het leraars, studenten of ambtenaren die na de uren wat proberen bij te verdienen. Voorruit willen ze, de Cambodjanen, en de jaren van de Rode Khmer zo vlug mogelijk vergeten. Een land dat ons wel bijzonder goed is bevallen en zal bijblijven. De grens met Laos is getypeerd door een serie watervallen en 4000 eilandjes - zo wordt het toch genoemd - in de Mekong, sommige meer dan 50 km in omtrek - we kunnen het weten, we hebben het afgefietst. De Mekong heeft hier zijn grootste breedte, 14 km. In Laos lijkt iedereen wel in slaap gevallen. Onze reisgids dateert van 2002, maar er lijkt niets veranderd. Zelfs gebouwen toen in aanbouw zijn nog niet voltooid (of lijken alweer vervallen). Hier en daar vinden we een gezellige guest house. In het zuiden stoppen we in enkele stadjes, allen met mooi zicht op de Mekong en allen met wat vervallen, maar karaktervolle koloniale gebouwen. Overal wel lekkere "baguettes" en verse koffie, een erfenis van de Fransen. Ook de hoofdstad lijkt eerder op een uitgegroeid provinciestadje dan op een Aziatische hoofdstad, hoewel de Laotianen wel hun eigen "Arc de Triomphe" hebben. Voor diegenen die onze route met de atlas volgen, we maakten stops in Kampong Cham, Kratie en Stung Treng in Cambodja en Don Kon, Don Khong, Savannakhet en Thakhek in Laos.
