Vorige week
zijn we een deeltje van Zuid-Afrika gaan verkennen. Zoals alle Zuid-Afrikanen namen we onze auto
en gingen op weg. Zuid-Afrikanen staan
vroeg op, maar aan die gewoonte hebben we ons nog niet helemaal kunnen
aanpassen. Om 6u 30 uit ons bed vond ik
al een goeie prestatie.
Na alles
ingepakt te hebben in de koffer, waren we op weg naar Kwazulu-Natal, één van de
negen provincies. Het is de provincie
gelegen in het zuid-westen van het land.
Onze eerste
dag moesten we iets meer dan 600 km afleggen om aan het natuur reservaat van
Hluhluwe te geraken.( uitgesproken als shloeshloewe (ongeveer)). Door een foute boeking konden we niet in het
park zelf overnachten, en hadden we een andere, maar zeer mooie lodge
gereserveerd buiten het park.
De rit naar
Hluhluwe was prachtig. We reden niet
langs de autosnelweg, maar de baan was ook zeer goed, en we konden rijden aan
120 km/u. In de vroege avond kwamen we
dan, na een prachtige rit, aan aan onze overnachting. De lodge is gelegen op een domein van 80
ha. Een aantal dieren loopt er vrij
rond. Zo passeerden er een soort van
wilde parelhoenen en antilopes aan het terras van onze bungalow. Aan de receptie vertelden ze ons om als het
donker was niet te ver van de bungalows weg te wandelen want er waren sporen
van een luipaard gezien de dag voordien.
De buurman, een paar kilometer verder, heeft aan zijn omheining camera’s
staan die een foto nemen bij beweging.
En, hij had inderdaad foto’s van luipaarden die over de omheining
klommen.
Die avond
kregen we een lekker avondmaal van kudusteak. Lekker! Het koelde goed af, maar aan het kampvuur en
met een extra pull aan was het redelijk te doen.
De volgende
ochtend hadden we een gids gehuurd om ons naar het natuurpark te
begeleiden. Om 5u30 vertrokken we. Het was barkoud en met al mijn pulls aan
(t-shirt met korte mouwen, 1 met lange mouwen en 2 fleezen) kropen we in een open
jeep (wat het zo koud maakt natuurlijk).
Bij zonsopgang kwamen we aan de ingang van het park. Jammer genoeg kwamen al snel de wolken
opzetten. Gelukkig had de gids poncho’s
en dekens in de jeep liggen, want een regenjas hadden we niet bij (niet
helemaal goed voorbereid).
Door het
slechte weer bleek dat er veel dieren schuilen onder de bomen en in het
struikgewas. Dit, gecombineerd met het feit dat het park zon’n
100 000 ha is, een derde van België, maakt het niet altijd eenvoudig om “wildlife”te
zien. Maar, het was een prachtig
landschap.
En dan plots, daar waren de giraffen. Wat een elegante dieren. We zagen
ook nog een aantal antelopes en buffalo’s.
Aan de picknick plaats konden we ons even opwarmen aan een warme koffie
of thee en keken we naar de aapjes rondom ons.
Rond 9u
keerden we terug naar onze lodge en kregen een we een uitgebreid ontbijt. Bovendien hadden we een prachtig zicht vanuit
het restaurant over het meer, False Bay.
Ondertussen waren de wolken bijna helemaal open getrokken en konden we
ons beginnen opwarmen aan de eerste zonnestralen.
In de
namiddag zijn we gaan wandelen rond het meer, een stukje ervan tenminste. Aan het meer zagen we enkele visarenden, en 2
sadlle billed storks. 2 grote ooievaars
met een knalrode bek met dikke zwarte band.
Mooi!
De dag
nadien trokken we verder naar de kust, het dorpje Saint Lucia. Daar hadden we een campingplaats gereserveerd
en konden we meteen onze tent uitproberen.
Aan de
receptie bleek dat ze 2 staanplaatsen gereserveerd hadden voor ons. Voor elk van ons een staanplaats, één voor
mij en één voor Stefaan. Gelukkig zag de
vrouw aan de balie dat dat idioot was en gaf toe dat er een fout in de booking
was. Ze stelde ons voor om een refund
aan te vragen, wat we dan ook deden.
Saint Lucia
ligt aan een meer dat uitmondt in de zee, excuseer oceaan. Wat een mooi gebied ook. Jammergenoeg mochten we er niet zwemmen. Toen we de krokodil zagen wisten we waarom. ‘s Nacht is het er ook utkijken voor de
hippo’s, die gelukkig niet door de kamping liepen.
In Saint
Lucia deden we een fietstocht en zagen we zebra’s en wildebeesten. ‘s Avonds
deden we een “nightdrive” en zagen we hippo’s, buffalo’s , een kameleon ( zo
schattig) en… een hyena. We zagen ook
verschillende antelopes zoals de kudu, waterbuck, nyala, red duiker, en
bushbucks. Zal nog even moeten studeren om die te leren
herkennen.
Saint Lucia
ligt zo’n 35 km van Cape Vidal waar we naartoe gereden zijn met de auto. Daarvoor rijd je weer door een
natuurpark. Onderweg zagen weer
antelopes, maar ook luie hippo’s in het water, buffalo’s, warthogs en
zebra’s. Plots sla ik alle remmen toe
omdat Stefaan naast bij alles bijeen roept.
Blijkt daar een neushoorn op 10 m van de weg op zijn gemakje te
grazen. Jihaa!! Achteraf vertelt een veearts ons dat het een
zwarte neushoorn is, want die graast. De
witte eet eerder bladeren van de bomen.
Na vier
dagen natuur, trekken we naar Durban, waar ik in een nieuw bericht meer ga over vertellen.
Hij bracht
ons eerst naar de prachtige stranden, die nu toegankelijk zijn voor iedereen. Dat was anders ten tijde van apartheid. Toen waren er aparte stranden voor de blanken
en voor de anderen. 
Township in Durban
Na 2 dagen
daar waren we weer op weg naar Pretoria.
Maar we maakten een stop in Johannesburg, in Soweto. Soweto is de afkorting voor South West
Township. Het is één van de grootste
townships in Zuid-Afrika. Er is ook een
backpackers plaats, waar we een nachtje overnacht hebben. De dag nadien deden we een fietstocht in de
township. De township is gigantisch
groot maar de korte fietstocht gaf ons toch een beetje een beeld van hoe het
leven in de township is. Onderweg
stopten we even om een plaatselijke delicatessen te proeven met een lokaal
drankje. Kaak van de koe met een glas “bier”. 
