Dharamsala

Hallo lezers,
Aangekomen in Dharamsala, de thuishaven van de Dalai Lama. Een "publieke audientie" (handjes schudden) zit er jammer genoeg niet in, vermits de DL momenteel in... Belgie zit. Tja. Eind deze maand geeft de Dalai zijn jaarlijkse "teachings" en de eerste fanatieke Westerse volgelingen strijken nu al neer. Het kleine interessante Tibet museum legt de geschiedenis uit van de Tibetaanse "bevrijding" door het Chinese volksleger in 1949 en de vlucht van de DL over de Himalaya naar India). Gelukkig zijn er in Dharamsala genoeg curussen om een jaar bezig te blijven. Alle soorten meditatie, koken, yoga, reiki, thai massage, Hindi, Tibetaans, tabla spelen ...Wij volgen nog een kleine yogacursus. Naast cursussen zijn restaurants een grote trekpleister van Dharamsala. Gisteren verse "spaghetti carbonara' en verse ravioli gevuld met verse spinazie gegeten - zo lekker dat onze heimwee naar de Belgische (Italiaanse) keuken weer wat onderdrukt is.

Monthy Python aan de grens

Beste lezers,

Elke vooravond wordt aan de grens tussen India en Pakistan - sinds hun bestaan steeds meer of minder met getrokken messen tegenover elkaar - een schouwspel opgevoerd dat niet zou misstaan in een Monthy Python film. Grenswachters met overdreven hoeden marcheren met buitenmaatse passen om beurten naar de grens, patriottische liederen schallen uit de luidspreker - luid meegebruld door de duizenden Indiers en honderden Pakistani en het (Indische) publiek schreeuwt passioneel anti-Pakistaanse slogans. Even voor zonsondergang wordt de vlag gestreken, geven de grenswachters elkaar een korte groet en gaat de poort toe. Dan volgt nog een massale fotosessie met het enthousiaste publiek, waarna iedereen voldaan naar huis terugkeert. Bizar.

Gouden nectar

Hallo lezers,

Van het hete Delhi naar hetzo mogelijk nog hetere Amritsar, grootste stad in de Indische Punjab. De stad is een ongelooflijke chaos en lijkt continu volledig verstopt,maar in de stad bevindt zich een van de mooiste gebouwen van India, de Gouden Tempel van de Sikhs. De tempel is werkelijk adembenemend. Het centrale deel van de tempel is aan de buitenkant versierd met honderden kilo's goud. 's Morgens, 's middags, 's avonds, telkens wordt het licht anders weerkaatst en ziet de tempel er anders uit. De tempel bevat het Heilige Boek van de Sikhs, de Akal Takhat. Elke Sikh probeert minstens een maal in zijn leven de tempel te bezoeken. De tempel biedt ook een zeer gastvrije ontvangst: overnachting kan er gratis (in een dormitory) en (lekker) eten kan er gratis in de gigantische "mess". In de tempel en errond werden we vaak aangesproken, nietom geld te geven, maar om gewoon een praatje te slaan - of om handtekeningen uit te delen.

Beeldhouwers

Hallo,

Ondertussen terug in Pondicherry na onze laatste halte in het zuiden, het beeldhouwersdorp Mamallapuram. Duizenden jaren al werken beeldhouwers in het dorp aan beelden voor tempels(en reizigers). De "shore" tempel aan de zee en bewerkte rotsblokken overal in het dorp zijn gemaakt door kunstenaars om hun kwaliteit aan bezoekers te tonen. Bijna weg uit het zuiden betekent spijtig genoeg ook bijna weg van de "meals" en idli's als ontbijt. Morgen terug naar Bangalore (8 uur bus), de dag erna terug naar Delhi (36 uur trein). Veel tijd om te lezen.

Pondicherry

Beste lezers,

Na een korte stop in Chola-stad Thanjavur zijn we aanbeland in pondicherry, een stukje Frankrijk in India. "Pondi" was de belangrijkste stad van Frans India, en daarom spreken de mensen er nog Frans, zijn de straatnaamborden in het Frans, dragen agenten er "kepi's" en - belangrijk- zijn er verse croissants en espresso te verkrijgen. Op enkele kilometers van Pondicherry ligt Auroville, de "new age" stad van Sri Aurobindo en "The Mother". De stad is "opgericht" in 1968 als een synthese tussen Westerse en Oosterse wereld. Mensen - 2/3 westerlingen, vooral Fransen - leven er in een soort spirituele gemeenschap. In het centrum staat de Matra Mandir - spijtig genoeg net in herstelling - , een kruising tussen een golfbal en een ruimteschip. Vandaag naar onze laatste halte in het zuiden, het beeldhouwersdorp Mamallapuram, vlakbij Madras.

Athene van het oosten

Beste lezers,
Madurai is een speciale stad. Een van de oudste steden ter wereld en er rondwandelen lijkt wel een reis terug in de tijd. In de stad ligt het grootste bouwwerk van het oosten, de Hindoe-tempel Sri Meenakshi - een vorm van Parvathi- en Shiva. Het is een enorm bouwwerk, omvat 12 torens en een massa schrijnen, veelkleurige beelden en colonnades. Duizenden mensen lopen er in en uit met offers - bananen en kokosnoten, meestal - om een van de goden te vereren, pasgetrouwden zoeken er de zegen en studenten leren er de veda's. Elke avond worden de twee goden samen te slapen gelegd, door de 30 priesters in slaap gewiegd door slaapliederen. Voortdurend vinden er festivals plaats, zo net nu het einde van het Chithrai festival, waarmee het huwelijk van de twee goden wordt herdacht. Duizenden mensen gaan in de rivier baden- sommigen verkleed en geschmimkt-, beelden van de goden worden rondgedragen en natuurlijk zijn er ook versierde olifanten van de partij. Deze morgen zijn we geinterviewd door lokaal tv-station - live in hun ontbijtshow- waarna we nog meer de aandacht trokken dan anders.
Belgie hier ondertussen -negatief- in het nieuws met de moord in Antwerpen op kind en kinderoppas. Gelukkig is Belgie hier nog bekend van de wereldbeker in Mexico.

Bloedzuigers

Beste lezers,

Ondertussen aangekomen in Madurai na een tussenstop in Kumily, een klein "spice"stadje in de Western Ghats, de wervel die Zuid-India in tweeen deelt. Het is er door de hoogte een beetje koeler - 30 ipv. 35 graden, zoiets - en er is een mooi nationaal park in de buurt. Spijtig alleen dat door de regen de weken voor onze komst de bodem bedekt was met leeches, vervelende bloedzuigers. Na de toegang betaald te hebben, werden we ingelicht en kregen we na betaling "beschermende" kousen - vol gaten. Tijdens de wandeling dienden we om de 2 minuten de leeches van schoenen en kousen weg te meppen. Zeer leuk. Tussendoor toch wat dieren gezien: wat herten, een reuzeneekhoorn, een groep wilde honden en wilde zwijnen. Een aangenamere ervaring was een tocht naar een "organische"- biologische - spice garden en thee "plantatie". Leuk om de kruiden die we (soms) in de keuken gebruiken aan bomen of struiken te zien hangen, zoals peper, vanille en muskaat.

De "Hugging Mother"

Beste lezers,

India is het land van de ashrams. Ashrams zijn gemeenschappen van enkelen tot duizenden die samenleven rond een spirituele leider of guru. Een van de grotere ashrams en een van de weinige met een vrouwelijke guru is de ashram van Amritapuri. Ze wordt ook de "hugging mother" genoemd omwille van haar urenlange nachtelijke "hugging sessions", waarbij ze duizenden "volgelingen" een dikke knuffel geeft. Benieuwd trokken we naar haar ashram. Spijtig genoeg was Amma zelf op toernee - meestal het geval, ze heeft een redelijk indrukwekkend reisprogramma- maar toch is zo'n ashram de moeite. Zo hadden we een kamertje op de 15de (!) verdieping van een van de woonblokken met zicht op de Arabische Zee langs de ene kant en uitgestrekte palmboombossen langs de andere kant, doorsneden door kanaaltjes. Wat het spirituele betreft, waren we iets minder onder de indruk, hoewel we natuurlijk geen "hugging" sessie mochten meemaken. De sprituele boodschap is simpel en gebaseerd op onbaatzuchtige hulp, barmhartigheid en respect. De ashram wordt bevolkt door volk van allerlei pluimage: Indische families, monniken, backpackers en Westerse families. Velen leven er al maanden of zelfs jaren. Wij bleven er niet zolang, maar keerden na een dagje terug naar Alleppey, waar we morgen de ferrie nemen naar Kottayam en verder trekken richting de "Western Ghats", naar (hopelijk) iets koeler weer...

Thrissur Puram

Beste lezers,

Vorige zondag naar Thrissur Puram geweest, dat is een van de grote festivals in Kerala. De ingredienten van het feest zijn massa's versierde (tamme) olifanten, drummers en vuurwerk. Een ongeluk in de opslagplaats van het vuurwerk (waar hebben we dat nog gehoord?) met 7 doden zorgde ervoor dat het vuurwerkgedeelte werd afgelast. Geen nood, de olifanten en drummers zorgden voor spektakel genoeg. De olifanten werden opgesteld in rijen van 15 olifanten, telkens met drie "passagiers". Ervoor spelen drummers en trompetters een geleidelijk naar een climax toelopend ritme, dat passioneel door de massa word "meegespeeld". Aan de climax worden een soort "borstels" met yakharen en parasols de hoogte in gestoken. Heel indrukwekkend.

Kerala

Hallo lezers,
Enige tijd geleden sinds ons laatste teken van leven, maar dat is volledig te wijten aan de afwezigheid van internet-pc's in de plaatsen waar we verbleven. Meerbepaald in Costa Malabari, een guest house aan de Malabar Kust niet ver van Kanur. Prachtige stranden en avondlijke en nachtelijke Theyyam uitvoeringen. Momenteel bevinden we ons in misschien wel een van de mooiste plaatsen van India, Cochi. Cochi is een eilandje voor de Arabische zeekust. Vroeger centrum van de "spice trade", maar - en dat is het leuke - nog altijd kan je overal de peper, cardamom, saffraan, thee en koffie ruiken in de kleine opslaghuisjes, direct uitgevend aan het water. In het stadje ligt ook nog een Joodse synagoge, restant van de vroeger bloeiende Joodse gemeenschap hier. Welke godsdienst is hier eigenlijk niet aanwezig? Langs de kust worden Chinese visnetten gebruikt. Bij de vissers kan je dan 's avonds verse vis kopen om in een van de "shacks" ernaast te laten grillen met wat gember en look. Het deed ons terug(en vooruit)denken aan Lovina, Bali en Makassar, Sulawesi. Dolfijnen spelen in het mondingsgebied. 's Avonds zijn er (korte) Kathakali voorstellingen, een eeuwenoude rituele theatervorm, waarbij geen woorden worden gebruikt, maar mimiek. Cochi is ook toegangsgebied voor de "Backwaters" van Kerala, een gebied van rijstvelden, palmbomen en kruiden doorsneden door rivieren, kanalen en meertjes. Het decor voor Arundathi Roy's "God van de Kleine Dingen", een van de mooiste boeken die we sinds lange tijd gelezen hebben. We blijven hier een klein weekje, ook omdat zaterdag niet ver van hier een van de grootste festivals van India plaats heeft, Thrissur Puram, met ondermeer drummers en massa's versierde olifanten. Meer in een volgende flash...

Geen foto's spijtig genoeg, we proberen er later nog enkele toe te voegen...