India is het land van de ashrams. Ashrams zijn gemeenschappen van enkelen tot duizenden die samenleven rond een spirituele leider of guru. Een van de grotere ashrams en een van de weinige met een vrouwelijke guru is de ashram van Amritapuri. Ze wordt ook de "hugging mother" genoemd omwille van haar urenlange nachtelijke "hugging sessions", waarbij ze duizenden "volgelingen" een dikke knuffel geeft. Benieuwd trokken we naar haar ashram. Spijtig genoeg was Amma zelf op toernee - meestal het geval, ze heeft een redelijk indrukwekkend reisprogramma- maar toch is zo'n ashram de moeite. Zo hadden we een kamertje op de 15de (!) verdieping van een van de woonblokken met zicht op de Arabische Zee langs de ene kant en uitgestrekte palmboombossen langs de andere kant, doorsneden door kanaaltjes. Wat het spirituele betreft, waren we iets minder onder de indruk, hoewel we natuurlijk geen "hugging" sessie mochten meemaken. De sprituele boodschap is simpel en gebaseerd op onbaatzuchtige hulp, barmhartigheid en respect. De ashram wordt bevolkt door volk van allerlei pluimage: Indische families, monniken, backpackers en Westerse families. Velen leven er al maanden of zelfs jaren. Wij bleven er niet zolang, maar keerden na een dagje terug naar Alleppey, waar we morgen de ferrie nemen naar Kottayam en verder trekken richting de "Western Ghats", naar (hopelijk) iets koeler weer...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten