Een leger van terracotta

Beste lezers,

Meer dan 2000 jaar geleden kreeg de eerste keizer van het eengemaakte China in zijn mausoleum het gezelschap van een leger van duizenden soldaten van terracotta. Ontworpen om nooit te worden ontdekt, was het pas in 1974 dat boeren toevallig een van de kelders met de soldaten ontdekten. Vele delen zijn nog amper opgegraven en er is nog voor decennia werk. De soldaten waren opgesteld klaar voor de strijd en elke soldaat was uitgerust met wapens en gevechtsuitrusting. Verschillende ranks - generaals, officiers... - en functies - boogschutters, cavalerie, infanterie... - zijn te herkennen. De soldaten zijn onbeschrijflijk mooi en goed bewaard. Mooie foto's nemen is evenwel moeilijk, omdat je niet tot vlakbij de soldaten kan. Karel De Gucht had er zelfs een diplomatiek relletje voor over op de China-uitstap om voor de soldaten gefotografeerd te kunnen worden.

Xi'an

Hallo lezers,

Na een comfortabele treinrit zijn we vanuit Peking zo'n 1000 km naar het zuidwesten gereisd, naar de middelgrote ( 5,5 miljoen inwoners) stad Xi'an. Ondertussen zijn we er zelfs in geslaagd zelf een treinticket te kopen voor de volgende bestemming, Chengdu. Niet gemakkelijk hier. We kregen wel hulp van een bankbediende die onze wensen in het Chinees opschreef, zodat we aan het loket alleen een papiertje dienden door te schuiven.
Xi'an herbergt in de binnenstad een grote moslimminderheid. Dit geeft gezellige straatjes rond de grote moskee en eens wat anders dan noedels, zoals lekkere taartjes naast de alomtegenwoordige 'dumplings'. Morgen gaan we de sterattractie van Xi'an bezoeken, het terracottaleger.

Wij beklommen de Muur!

Beste lezers,

Vandaag naar de fameuze Grote Muur geweest, hier op 90 km vandaan - een kort metro - bus - minibusritje dus. "De muur", iets groter dan die in Geraardsbergen, kan je op verschillende plaatsen bezoeken. Op sommige plaatsen is er een kabeltram en op andere kan je op "authentieke", "ongerestaureerde" stukjes lopen. Overal zijn er evenwel veel mensen, veel shops met "I climbed the Great Wall" T-shirts en adembenemende zichten. Je ziet de muur kilometers ver over de bergrand verder lopen met elke pakweg honderd meter een wachttoren. Ondertussen een weekje in Peking en de Chinezen blijken vooralsnog niet de slechtgehumeurde bullebakken die we na sommige verhalen verwacht hadden. Echt vriendelijk kunnen we ze nu ook weer niet noemen, maar dat ligt vooral aan de totale onmogelijkheid om te communiceren. Velen zijn nieuwsgierig en proberen een praatje te maken of leggen ongevraagd de weg uit. Met de nabije Olympische Spelen zouden miljoenen Chinezen - zelfs de bus- en taxichauffeurs - op Engelse les gestuurd worden, maar daar hebben we nog niet teveel van gemerkt. De hoedjes en mascottes daarentegen liggen verkopensklaar.

Peking eend (2)

Beste lezers,

Nog altijd in Peking. Op 1 oktober is er nationale feestdag in China, tijd voor 1,3 miljard Chinezen om het land rond te gaan reizen. Trein- of bustickets bemachtigen is dan ook een schier onmogelijke taak. Rijen aan het station die je bij ons zelfs niet bij De Post vindt. Eerst geprobeerd zelf een ticket te bemachtigen, gewapend met een papiertje met een beschrijving van wat we wilden - met hulp van een vriendelijke Chinese -, maar het gevraagde ticket bleek uitverkocht. En begin dan maar in het Chinees uit te leggen... Dan maar via de guest house, die tegen een stevige commissie altijd nog wel een ticket kan regelen. Ticket in orde dus en overmorgen nemen we de nachttrein naar Xi'an. Eerst nog wat tijd voor sightseeing in Bejing dus... samen met duizenden anderen.

Peking eend

Beste lezers,

Aangekomen in Peking, de hoofdstad van China. Even aanpassen in het begin, aan de Chinese tekens - zonder Engelse vertaling erbij - aan de gigantisch en kaarsrechte, snelwegachtige straten en aan de massa Chinezen natuurlijk. Bus en - in mindere mate - metro ontcijferen zijn moeilijk, dus is een fiets hier het makkelijkste middel om ergens te geraken. Het voordeel is dat je niet alleen bent als fietser, want miljoenen Chinezen doen hetzelfde. Dan naar de attracties van Peking, te starten van het beruchte Tien-Anmenplein - hier aan de rand van de 'Verboden Stad' -, mogelijk het grootste plein ter wereld en het centrum van China. We blijven nog enkele dagen hier om de stad te verkennen, inclusief de Grote Muur.

Vergeet niet nog eens naar het berichtje 'Hong Kong te kijken, nu met foto's!

Peking express

Hallo lezers,

Een reisbureautje binnengestapt om een bus naar Guangzhou te regelen en buitengekomen met...een vlucht voor morgen naar Peking. Morgen dus afspraak op het Tienanmenplein! Geen foto,s van Hong Kong voorlopig, maar wel enkele fotootjes toegestuurd gekregen van het duiken in Labuan Bajo in Flores: hier, hier en hier. Net op tijd weg uit Thailand, waar een staatsgreep werd gepleegd, zo lijkt het.

Hong Kong

Beste lezers,
Deze morgen aangekomen in Hong Kong. Indrukwekkend hoe de 'skyline' van de stad je bij aankomst begroet. De ene wolkenkrabber is al hoger, moderner, specialer en -'s avonds - mooier verlicht dan de andere. De uitstap 's avonds per tram naar "The Peak' toont de skyline 'by night'. Veel shopping centra hier en shoppen lijkt de grote vrijetijdsbesteding van de Hong Kongers. Tussen de hi-tech rijden er honderd jaar oude trams rond. Deze trams, de uitstekend georganiseerde metro (MRT) en ferry's maken rondreizen goedkoop en snel. Accomodatie, spijtig genoeg, is iets minder 'good value' met prijzen als 25 euro voor een klein 'pigeon hole' kamertje. Een groot verschil na Thailand. Morgen naar Ghuangzhou, afgelopen met Engelse of Portugese vertalingen...

Macau

Beste lezers,
Aangekomen in Macau, de laatste Europese kolonie in Azie en onze springplank naar de Chinese Volksrepubliek. Macau behoorde bij Portugal en werd pas ingelijfd bij China eind 1999. Naambordjes zijn nog in het Portugees en mensen eten er 'bacalhau' en 'sardinas grilhadas' met rode wijn. Een zachte inleiding tot China dus. De andere reden waarom velen - vooral Chinezen - naar hier komen, zijn de tientallen casino's in de stad. Geen kledingrestricties, en zo konden wij een kijkje gaan nemen in het Vegas- alike 'Sands' casino. Morgen nemen we de ferry naar die andere voormalige kolonie, Hong Kong.

Sukhotai

Beste lezers,

Aangekomen in Sukhotai, een andere voormalige hoofdstad van de Thai. Ook hier mooie Boeddha's en bovendien enkele uitmuntende guest-houses, zoals het Ban Tai guesthouse, gerund door vriendelijke Vlaming Ronnie. Veel Belgen hier, onder andere een Joker groep - geleid door Azietrotter Chris Terryn uit Borgerhout - , aangetrokken door de "steak met friet" die er op het menu staat. De moesson laat ook van zich horen. Uren regen en (bijna) alles onder water. Geplande fietstocht valt letterlijk in het water. Morgen een marathonrit terug naar Bangkok, visum ophalen en beginnen denken aan de Chinezen...

Buddha's

Hallo lezers,

Aangekomen in Ayutthaya, de voormalige hoofstad van Thailand. De stad is UNESCO erfgoed omwille van zijn "kerkhof" aan tempels. In elk van de tempels zijn Buddha's alomtegenwoordig. Soms liggen ze neer, soms zitten ze in de lotushouding, soms staan ze recht en soms zitten ze verscholen in een "bodi" boom. Na een dag rondfietsen hebben we bijna een indigestie aan Buddhabeelden opgelopen. Morgen gaan we naar Sukhotai, een andere voormalige hoofdstad. Daar houdt een Belg een "guest house" open en wij, als goede Belgen, gaan er natuurlijk een kijkje nemen. Misschien is er wel Belgisch bier of Belgische chocolade.

Over reizen in Thailand

Hallo lezers,

Een weekje aan het begin van de reis lang geleden, een weekje nu. Tijd voor enkele indrukken over Thailand. Thailand is een aangenaam land om in rond te reizen. Properder dan India, rustiger dan Indonesia en goedkoper dan Singapore. Het eten is hier verrukkelijk met "foodstalls" die allerlei - soms lekkere - dingen op stokjes verkopen. Echt lekker is pas deze Tom Yam soep, een pittige maaltijdsoep met (meestal) vis, limoegras en groenten. Vervoer is comfortabel, met overal (tot hiertoe) mooi geasfalteerde wegen, goedkope bussen - altijd keuze tussen "ordinary" en "AC"- en tuk-tuks in de steden. Zelfs de moesson stelt ons voorlopig niet al te zwaar op de proef...

Bridge on the River Kwai

Beste lezers,

Kanchanaburi in het westen van Thailand, niet ver van de grens met Myanmar (Birma) is de plek van de brug over de rivier Kwai. De brug werd tijdens de Tweede Wereldoorlog aangelegd door krijgsgevangenen - vooral Britten, Nederlanders en Australiers - en gerecruteerde Aziaten in opdracht van de Japanners als onderdeel van een meer dan 400 km lange spoorlijn. De Japanners wilden een bevoorradingsroute tussen Singapore en het bezette Birma. De route loopt door jungle en passen dienden met weinig of geen gereedschap te worden uitgehouwen uit harde rots, zoals hier bij de Hellfire Pass. Meer dan 100.000 mensen stierven hier. Om hen te gedenken, zijn enkele pakkende musea opgericht en werd aan de Hellfire Pass een gedenksteen geplaatst. Een klein deel van de Thailand-Birma route is nog steeds in gebruik.

Bangkok sightseeing

Beste lezers,
Heel veel te zien in Bangkok, hoewel ergens te geraken wat geplan en een combinatie van vervoermiddelen vereist. Er staan te beschikking: een skytrain, een metro, een rivierboot, honderden tuk-tuks en duizenden taxi's. Gisteren toch tot aan Jim Thompson House geraakt. Jim Thompson is een legendarisch Amerikaans avontuur die na de tweede wereldoorlog de tanende Thaise zijde-industrie nieuw leven heeft ingeblazen. Hij liet traditionele Thaise huizen in Bangkok in elkaar zetten - Thaise huizen bevatten geen spijkers of vijzen en kunnen gemakkelijk in en uit elkaar worden gezet. Niet ver van het huis ligt een klein schrijn voor de god Brahmaan, hier geplaatst, na enkele tegenslagen in de aanbouw, door het Hyatt Regency hotel om kwade geesten af te weren. Na het plaatsen van het schrijn liep alles verder op wieltjes. Vandaag dan naar de Chatuchak weekend market. Veel toeristen hier, die op de reusachtige markt de laatste souvenirs voor de terugreis komen kopen. Wij waren er nog iets te vroeg...

Bangkok

Beste lezers,
Na twee vlekkeloze AirAsia-vluchten terug aangekomen op het beginpunt, de Thaise hoofdstad Bangkok. Khao San Road is nog steeds de ongelooflijke concentratie aan "backpackers" en bijhorende winkeltjes, cafees en guest houses. Het verkeer zit nog steeds even muurvast ook. Anderhalf uur voor de 15 km van de luchthaven naar het centrum. Veel practische dingen geregeld hier. Een Lonely Planet en Rough Guide gekocht voor onze volgende bestemming, China. Aanvraag tot visa binnengegeven en een heen- en terugvlucht geboekt naar Macao. We vertrekken de 17de september. Ook bij Biman Bangladesh Airlines langsgeweest. Na de perikelen met onze heenvlucht kreeg Biman verbod nog op Brussel te vliegen. Onze terugvlucht moest bijgevolg aangepast worden. Dit ging zonder probleem, hoewel het vrouwtje bij Biman een overstaptijd van 3 uur tussen twee vluchten "te krap" vond "vermits Biman soms eens vertraging kan hebben."

Groeten uit Bali

Beste lezers,

Genoeg vulkanen nu en vanaf Ijen gaat het linea recta naar vakantie-eiland bij uitstek Bali. Eerste stop is Lovina, een vissersdorpje waar steeds minder vissers en steeds meer guest houses zijn. Toch is de plek nog mijlenver verwijderd van Kuta en andere Sanurs aan de zuidkust. Hier gaan we snorkelen aan het plaatselijke rif, maar de bootman laat Chris op boot vallen met pijnlijke ribben tot gevolg. Daarbij komen nog een pijnlijk verbrande rug en een kapotte duikbril. Maar het was toch plezant. Lekker eten die avond. Een grote verse tonijnsteak kost hier zo'n twee euro. Na Lovina naar Ubud, het toeristische middelpunt van kunst en cultuur op het eiland. Mooie- hoewel, soms modderige- wandelingen doorheen de rijstvelden en 's avonds lekker eten, zoals deze typisch Balinese zwarte rijstpudding. Voor ons zit Indonesie er bijna op. 's Avonds gaan we naar Kuta, eten nog een laatste keer lekker samen en nemen de dag erna het vliegtuig (Air Asia) richting Bangkok...

Oost-Java

Beste lezers,

De zonsopgang aan het uitzichtpunt op de vulkaan Bromo, de "Sea of Sands" en de in de achtergrond rokende Sumeru was 3 jaar geleden voor ons een onvergetelijk zicht. Geen bezwaar dus om de tocht met Chris en Krista nog eens over te doen. Bijna echter liep het toch wel fout, vermits de lokale overheid deze week - in het hoogseizoen - had uitgekozen om de weg open te breken. De rit naar het uitzichtpunt was eerst niet mogelijk, dan weer wel - mits extra betalen natuurlijk - en dan uiteindelijk toch niet. Een deel van de wandeling dan maar gelopen naar het uitzichtpunt en over de "Sea of Sands" naar dat fameuze uitzichtspunt. Van Bromo per jeep naar het dorpje Sempol temidden rubber- en koffieplantages. De ochtend erna nog maar eens vroeg uit de veren voor een klim naar de top van Kawah Ijen. Chris en Krista hadden zich het weekje samen met ons tot hiertoe iets rustiger voorgesteld. In de vulkaan wordt zwavel gewonnen die door mensen met manden van 80 kg te voet naar boven en beneden wordt gedragen. Een waar karwei.

Jombang

Beste lezers,

Ondertussen in Java aangekomen op onze kriskrasreis doorheen Indonesie. Aspraak in Jombang bij de familie van Ani waar ook Chris en Krista, de ouders van Els ons verwelkomen. De Duvel staat koud en reusachtige hoeveelheden heerlijk Indonesisch eten worden aangerukt. Terugzien met de (nog redelijk) bekende gezichten van Dedi, Anton, Fritri, Jenjen en Sri. Een geit wordt op sate-stokjes gezet en scampi's in de olie gegooid. Met Chris en Krista gaan we naar de lokale sterrenjacht, brengen we via de bochtigste weg van Java een bezoek aan universiteitsstad Malang en gaan we na twee dagen Jombang op weg naar de vulkanen Bromo en Ijen.

Reefseekers

Beste lezers,

Labuan Bajo moet het enige plekje zijn in Indonesie waar alle hotels - een vijftal - altijd vol zitten. Ook nu weer veel moeite om een bed te vinden. Makkelijker gaat het om duiken te regelen. Reefseekers wordt gerund door anderhalve Brit - het andere kwart is Pools, Schots en nog wat - en organiseert elke dag een duik in het Komodo Nationaal Park. Het park bestaat uit honderden door koralen omringde eilandjes en de zee ertussen. Tientallen duiksites. We gaan drie dagen mee, maar hier zouden we maanden kunnen blijven. Elke duik dolfijnen en haaien, soms manta rays en zeeschildpadden en elke duik een waaier van exotische vissen en perfecte koralen. Voor de duik les van Ernest of Nurdin over de zee en erna vers gegrilde vis in La Gardena voor een prikje. Budget en vooral timing breken het feest na drie dagen af en we maken ons op voor de terugkeer naar Denpasar met TransNusa Airlines. Tot onze verbazing - de reputatie van de vluchten is slecht - een vlucht zonder problemen.

Duiken

Hallo lezers,

Terug in Labuan Bajo, maar na wat een ritje. Normaal neemt het busritje van Ruteng naar Labuan Bajo 4 uur in beslag, maar wij deden er ongeveer een dag over. Ons hotel in Ruteng had ons - ongevraagd - een busticket geregeld voor de bus van 8 uur. Maar de chauffeur had zijn rijbewijs vergeten, dus kregen we - na gezaag- geregeld dat de chauffeur van een andere bus ons zou komen ophalen. Na een kwartiertje kwam een bus ons inderdaad ophalen en we zagen ons al tegen de middag in Labuan Bajo. De bus stopt aan het busstation om meer mensen op te halen. Jammer genoeg stappen alle locals op andere bussen en de ene na de andere volle bus rijdt weg, terwijl wij in een lege bus blijven zitten. Uiteindelijk blijken we op de bus van 11 uur te zitten. Kwaad met de bemo terug naar hotel om geld terug te vragen. Dan terug naar de terminal om volle bus te zoeken. Na een kwartiertje vertrokken en vrolijk gezwaaid naar onze bus.

Liang Bua

Hallo lezers,

Tot vorig jaar was Liang Bua de naam van een mooie, maar anonieme grot nabij Ruteng in Flores. Toen werden in enkele kamers van de grot overblijfselen gevonden van een tot dan onbekende mensensoort. De plek is vreemd genoeg vrij toegankelijk, kinderen lopen er rond, locals verkopen toegangstickets en tv-ploegen komen er filmen. Van de fossielen zelf is niets te zien, maar de plek is mooi en het geeft een raar gevoel alleen rond te lopen op de plek van mogelijk de belangrijkste ontdekking van de laatste 10 jaar. Belangrijk omdat de ongeveer een meter grote homo florensiensis nog tot enkele duizenden jaren geleden zou bestaan hebben en naast de homo sapiens heeft geleefd. Verhalen in de streek over de Ebu Lobo of `kleine mensen` zouden dit bewijzen.

Vogelen in Moni

Beste lezers,

In Moni maken we met Marc, een Nederlander getrouwd met de dochter van het dorpshoofd, een ochtendlijke vogel- en cultuurwandeling in de buurt. De man is een vat vol info over vogels en de plaatselijke Lio cultuur en toont ons het huis van zijn schoonouders. Ook hier is het katholicisme maar een dun laagje vernis op het nog sterke animisme. Nationale feestdag hier vandaag en Marc is ons dankbaar, omdat hij door ons niet naar het plaatselijk appel annex eindeloze speeches moet. We besluiten over land terug te keren naar Labuan Bajo om te gaan duiken in Komodo NP en vandaar terug naar Bali te vliegen.