Rietvleidam

Zondag, 6u.  De wekker loopt af.  Wekker afdrukken en nog even verder soezen.  Maar, 10 min later gaat de wekker opnieuw.  We spreken elkaar moed in in om toch maar op te staan, zoals gepland. 

Een koffie drinken, een potje fruit, gisteren gesneden, gaat in de zak samen met onze drinkbussen.  We zijn klaar om te vertrekken.  We gaan op weg naar Reitvleidam Reserve, dat op zo’n 30 km van thuis ligt.  Het is koud en we hebben een trui aan.  De “guard” aan de uitgang van onze “estate” lijkt zowat te bevriezen en heeft een muts aan.  Wij zitten in de auto wat toch iets warmer is. 

Na een klein half uurtje komen we aan en registreren we ons aan de receptie van de “reserve”.  We moeten niet aanschuiven, maar de meeste mensen waren hier al bij openingsuur, 6u, toen wij aan het wakker worden waren. 

Toen we hier een paar weken terug geweest waren, met de fiets, hadden we al een beetje kennis gemaakt met het domein.  Hoewel.  Er waren 2 mountainbike toers uitgestippeld. Een van 5 km en een van 7 km.  De eerste toer die we ondernamen moesten we na 10 minuten voor bekeken houden.  Het startpunt stond aangeduid en dan waren de pijlen zoek. 

Dus, op naar de andere toer.  Die liep langs de omheining waar de “beesten“ zaten.  Met een fiets in de buurt van een  hippo of leeuw, dat wil je niet meemaken.  Deze toer stond voor de eerste 2 km aangeduid en toen kwamen we aan een meer. Tja, tot zover onze mountainbike tocht. 

Dus, deze keer met de auto.  We mogen nu binnen de omheining rijden. En, we gaan onmiddellijk op zoek naar beestjes.  Moeilijk te zien met het hoge gras, maar we worden snel beloond met de eerste antelopes.  Na een uurtje rondrijden en verschillende soorten antelopes gezien te hebben, komen we aan een meer.  Een ander dan toen we fietsten.   Er is een mooie picnicplek gemaakt aan de oever.  En nu zien we ook meteen hoe de Zuid-Afrikanen hun weekend doorbrengen.  Met picnicen en braaien (barbequeën).  Elke picnictafel heeft z’n barbequetje.  Op sommige ligt al een zak houtkool als teken van reservatie.  Wij nemen even de tijd om ons fruit als ontbijt op te eten.  Net op het moment dat we aan het bedenken zijn dat het wel jammeris dat er niet mag gezwommen worden in het meer, wordt duidelijk waarom.  Plots komen 3 hippo’s boven en laten duidelijk hun aanwezigheid merken. 

Even later rijden we verder, op zoek naar andere “beestjes”.  Na nog een aantal antelopes komen we zebra’s tegen.  Een moeder loopt met haar veulentje mooi langs de weg.  50 meter verder staan er 3 andere ons op te wachten en laten zich gewillig fotograferen.  Onze dag kan niet meer stuk. 

Na enkele uren rijden we voldaan huiswaarts.  Onderweg stoppen we aan een shoppingcentre om daar te gaan brunchen. 

‘s Avonds gaan we steak eten.  Het is dan ook Pasen, een goede reden om op restaurant te gaan.  Als voorgerecht nemen we asperges.  We vragen om te delen.  Geen probleem zo blijkt.  Ze delen de schotel in twee en we krijgen elk een bord met de helft van het gerecht.  Geweldig. 

Als hoofdgerecht bestellen we elk een steak, voor mij een van 200g, Stefaan neemt een van 300g.  We worden zeer snel bediend en kunnen volop genieten van het zachte vlees met de lekker saus.  Wat een verschil met het taaie vlees in Cambodja.  

tuin

Toen we het huisje overgenomen hebben van Stefaan zijn ex-collega, stonden er al heel wat planten en groenten in onze tuin.  Achteraan in onze moestuin staan er hopen chili's.  En, we hebben weliswaar verschillende varianten.   Sommige zijn minder pikant dan andere.  Hoewel het voor mij pikant blijft, is Stefaan een echte fan.

We hadden er zo veel, dat is ik een poging heb ondernomen om er sambal van te maken.

Daarnaast hebben we nog enkele struikjes met paprika's.  Ik maar wachten tot ze groter werden, maar ze worden ongeveer 5 cm groot.  Toen ik ze in een slaatje verwerkte merkte ik dat ze ... pikant zijn.  Dus duidelijk geen gewone paprika's.  

Het is hier nu herfst, en al een beetje aan het afkoelen, dus is het wachten tot in de lente om onze moestuin wat uit te breiden.

Vooraan in de tuin hebben we 2 hibiscus boompjes staan.  Na 2 weken miezerige regen, hebben we nu mooie bloemetjes aan de bomen:

 Vorige week hebben we elk een fiets gekocht.  Aangezien hier niet echt fietspaden zijn, rijden we in de graskant, of  aan de kant waar een paadje met griezelstenen is.  Een mountainbike is dan de beste aankoop.
We hebben ze ook al gebruikt om een tochtje te maken in een park niet ver van ons.  Ze waren onmiddellijk gedoopt met de nodige modder.