winter en electriciteit

Vandaag is het een mooie dag met warme temperaturen, als je in de zon zit tenminste.   In de schaduw lijkt het een paar graden kouder.  In de zon, of zelfs gewoon op het terras zit ik graag in T-shirt.  Ga ik naar binnen, dan is het best om een T-shirt met lange mouwen aan te doen. 

De thermometer geeft aan dat het 19 graden is.  Niet slecht voor een winterdag. 

Vorige week was het wel andere koek.  Er trok een koude front over het land.  De koude lucht komt van de zuidpool en trekt via Kaapstad naar het oosten van het land.  De winter heeft langer op zich laten wachten dan vorig jaar, maar we kregen onmiddellijk een koud en lang koude front.  2 dagen voor het koude front aankomt in Pretoria, komt het toe in Kaapstad.  2 dagen voor ons om ons voor te bereiden.  Eens aangekomen in Pretoria, zakken de temperaturen.  Overdag maximum 15 graden en een koude wind.  In het zonnetje gaan zitten om toch een beetje op te warmen was de enige oplossing.  En ‘s nachts zakken de temperature verder tot 2 of 1 graad.  In Johannesburg kan het vriezen, dus we zijn nog niet zo slecht af.

Op zich allemaal niet zo’n probleem, moesten de huizen voorzien zijn van een verwarmingssysteem.  Sommige huizen hebben een open haard, het onze niet.  Sommige huizen hebben vloerverwarmingen, maar vaak gebruiken de mensen het niet, omdat de electriciteit te veel kost.  En  bovendien zijn de huizen hier niet geïsoleerd, enkel beglazing, geen spouwmuren, waterpijpen niet geïsoleerd (waardoor water sneller afkoeld), spleten onder de deur en aan venster...  

 “De winter duurt maar 3 maand” kreeg ik als uitleg.  Vind ik geen uitleg, maar wie ben ik…

We hebben een electrisch kacheltje gekocht om ons een beetje op te warmen ‘s avonds.  Maar nu is er een bijkomend probleem.   Load shedding.  Het staatsbedrijf Eskom produceert en verdeelt de eletriciteit in Zuid-Afrika.  Maar er is te weinig electriciteit om iedereen te voorzien.  Dit heeft te maken met te kleine budgetten, besparingen in onderhoud en geen investeringen in nieuwe installaties.  Om te vermijden dat er een globale “black out” komt, heeft het bedrijf een shema gemaakt waarbij ze bepaalde regio’s op bepaalde tijdstippen zonder electriciteit zet.   

Hebben ze een beetje te kort dan worden we om de 2 dagen 2 uur zonder stroom gezet,  of elke dag als ze meer nodig hebben.  In het slechtste geval vallen we 3 keer 2 uur per dag zonder stroom.  We worden wel gewaarschuwd via het nieuws.  Er zijn zelfs apps.  Via mijn geïnstalleerde app word ik ‘s morgens verwittigd of er load shedding zal zijn of niet. 

Het vervelende is dat op donderdag en vrijdag de load shedding gepland is tussen 20u en 22u.  Doe dan maar eens iets!  Geen licht, geen radio,  je kan zelfs geen boek lezen.  Dus, artikels lezen op de tablet of een filmpje kijken op de laptop.  Als je hem op voorhand hebt opgeladen tenminste.

2 weken geleden hadden we elke dag load shedding.  En omdat we nu een gastankje hebben om te gaan kamperen, trok ik naar de winkel om een gaslamp te gaan kopen.  Allemaal uitverkocht!  Gelukkig vond ik het in een andere winkel, een duurdere versie, maar we hebben weer licht in het donker.  Kamperen in ons huis.

Kruger National Park

Ondertussen zijn we net 4 weken terug van onze trip naar Kruger National Park.  De dag voor we vertrokken haalden we onze huurauto op, een echte “bakkie”. Een pick-up zouden wij het noemen, een “bakkie” is het in Zuid-Afrika.  Als echte Zuid-Afrikanen gingen we dan  ook kamperen.  Onze tent, slaapzakken, kookgerief, werden allemaal ingeladen.  En, onze gevulde frigobox, niet te vergeten!  We hebben ons een Coleman Extreme aangeschaft, wat een gerief. 

De eerste dag stond ons een tocht van meer dan 600 km voor de boeg.  Ons plan was om naar het noorden van het park te rijden en dan stilletjes aan naar het zuiden te trekken.  Dat is ons mooi gelukt. 

Na een rit van 6-7 u kwamen we aan in Punda Maria.  Een paar kilometer voor de ingang zagen we een winkeltje met de naam Punda Malia.  We dachten dat dat spellingsfout was.  Maar, later zagen we een verklaring.  De eerste ranger die hier in de regio gestationeerd was, zag als eerste groot dier een zebra.   Bijgevolg noemen hiji zijn kantoor “Punda Maria”. Hij gebruikte het Swahili word voor zebra.  Maar hij bleek een fout gemaankt te hebben.  Het juiste word in Swahili voor zebra is Punda Malia.  Hij besloot de naam Punda Maria te behouden, als eerbetoon aan zijn vrouw Maria.

Het was even zoeken naar een kampeerplaatsje, maar eens alles opgesteld was deden we nog snel even een eigen “game drive”.    Na de eerste impala’s en zebra’s was het tijd voor onze eerste “braai”. Na 10 dagen braaien, begint het ons al aardig te lukken. 

Baobab

Het noorden van Kruger is meer bebost, echte savanna.  Een gevarieerd landschap, met prachtige baobabs. Het was iets moeilijker om dieren te zien in dit gebied, maar we leerden het landschap meer apprecieren en  we zagen heel wat vogels. 

Af en toe moesten we giraffen, olifanten of antilopes de baan laten overstteken.  Een paar keer hebben we moeten stoppen om een kudde van bijna 100 buffalo’s de straat te laten oversteken. 

Eens we meer naar het midden van het park reden, kwamen we in een ander landschap terecht.  Mindere hoge bomen, geen baobabs meer, en hier en daar zelfs zo dicht bebost dat we geen dieren meer konden zien.  Zelfs een olifant die op 20 meter van de weg stond, zagen we pas op het laatste ogenblik.

In het zuiden kwamen we terecht in grasland.  Wat ik dacht dat savanne was, is eigenlijk grasland.  In de films zoals “The Lion King” wordt het landschap voorgesteld als savanne, maar dat blijkt fout te zijn.  Eens meer aangekomen aan de graslanden, was het tijd om leeuwen te zien.   Hoewel we er al een gezien hadden, hier was de “place to be” voor leeuwen.  En inderdaad, we hebben een mooi groepje gezien. 

Het was een mooie reis, met prachtige natuur.  De kampplaatsen waren telkens mooi met af en toe een prachtige lokatie aan het water.  Een luipaard en jachtluipaard hebben we niet gezien op onze trip, dus zullen we nog eens moeten terug gaan…

zonsondergan aan Olifantskamp en zonsopgang aan Lower Sabie kamp