PADI

Beste lezers,

De vorige dagen hebben we ons in het diepzeeduiken gestort. Prachtige koraalriffen en een goede Vlaamse instructeur, Stijn uit Oostduinkerke, overtuigden ons om eindelijk de PADI open water cursus te volgen. Een dag theorie, een halve dag in het zwembad, 4 duiken en een examen - alletwee geslaagd met grote onderscheiding, goed van ons, he - en we hebben ons diplomaatje, waarmee we wereldwijd tot 18m kunnen duiken. Morgen dan van start met deel twee. 5 duiken, elk rond een specifiek thema. Verplicht zijn een diepe duik (30m) en een navigatieduik en misschien een nachtduik, wrakduik en naturalist duik - aandacht voor marien leven en ecologie . We blijven dus nog eventjes hier in Padang Bai, het rustige vissersdorpje tussen de "resorts" Sanur en Candi Dhasa.

Bali

Beste lezers,
Gisteren in Bali aangekomen na een dagje "Air-Asia"'en. Eerst met de low-cost maatschappij naar Jakarta, daar enkele uurtjes domino'en - de nationale sport in Indonesie - met Filip en Annelies uit Wijgmaal en dan hup het vliegtuig terug op voor een prachtige vlucht - ondermeer over de Bromo en Merapi vulkanen - naar Denpasar. "Kuta beach" - of beter, "Legian beach" - ligt een kleine boogscheut van de luchthaven. Daar net te laat voor het "happy-hour", maar wel lekker gegeten. Veel Australische surfers hier en Duitse bierbuiken, maar ook veel goede restaurantjes en shops. Morgen gaan we naar Padang Bai, havenstadje en vertrekpunt voor de ferry naar Lombok, het volgende eilandje in de rij. Geen foto's voorlopig, de verbindingen zijn hier werkelijk pijnlijk traag.

Maninjau en Padang

Beste lezers,

Bijna aan het eind gekomen van onze tocht in Sumatra. Morgen nemen we het vliegtuig richting Jakarta en dezelfde dag nog vliegen we door naar Denpasar in Bali. Vandaag zijn we na een zenuwslopende busrit aangekomen in de broeiende havenstad Padang, bekend van de gelijknamige keuken, die wellicht de pittigste is van Indonesie. . In het algemeen geldt hier: hoe roder, hoe pikanter, maar er is ook een uiterst pikant groen sausje, waarvoor het opletten is. Daarnaast is het opvallendste hier de minibusjes of "opeletten" die er hier meer uitzien als racewagens dan als openbaar vervoer De vorige twee dagen verbleven we op misschien wel het mooiste plekje van Sumatra, het Maninjau meer. Veel kleiner dan het Toba meer - we hebben errond gefietst, een tocht van circa 50km - , maar fantastisch gelegen in het midden van de vulkaankrater, omgeven door rijstvelden, en met lekker warm en helder water. Verleidelijk om langer te blijven. Weer geen foto's, maar in Bali en Lombok zal dat zeker beteren.

Meningkabau

Beste lezers,

Sumatra is doorsneden door vulkaanketens - achter elke hoek van de straat ligt er wel eentje - en meren. 15 uur over de Sumatraanse "potholes" en de evenaar brengen ons in Bukittingi bij de Meningkabau mensen. Geen verleden als koppensnellers, eerder als huizenbouwers en bekend om hun matrimarchiale samenleving. Eindelijk terug lekker weer ook - niet zo warm als in Belgie, maar toch. Bij aankomst direct op de ojek of motorfiets, want er staat een Rafflesia arnoldi in bloei, de grootste bloem ter wereld. De parasitaire bloem bloeit 7 dagen per jaar, is zeer groot, maar is niet de mooiste en zeker niet de best geurende bloem ter wereld. De volgende dagen wisselen we af tussen het verder plannen van onze reis in Indonesie - in de vorm van AirAsia tickets boeken - en het bezichtigen van de huizen, rijstvelden en vulkanen in de omgeving per ojek. Ondertussen ook kennis gemaakt met de Padang 'cuisine', genoemd naar de nabijgelegen stad. De pepers zijn hier het strafst en bij binnenkomst wordt minstens een half dozijn schoteltjes op tafel geplaatst. Je betaalt alleen wat je eet. Kwestie is dus de juiste schoteltjes te kiezen en de meest pikante te vermijden...

Bataks

Beste lezers,

Ondertussen al een eind opgeschoten in Sumatra na stops in het warempel koude en regenachtige Berastagi en het kleine Tuk Tuk aan het Danau Toba (Toba Meer). Centraal-Sumatra is het gebied van de Bataks, een van de vele bevolkingsgroepen hier. De Bataks waren in een (niet zo heel) ver verleden bekend om hun kannibalisme, en gidsen tonen nog graag de stenen "tafels", waar slachtoffers werden "ingesmeerd met chili en look". Centrum van de Batak verspreiding is het Toba meer - een gigantisch meer in een nog gigantischere vulkaankrater. De vele guesthouses en restaurants wijzen op veel toeristen in het verleden, maar vele zijn ondertussen gesloten of serieus ingekrompen. Twee nieuwe aardbevingen en een tsunami zullen het allemaal niet verbeteren. Het Toba-meer is overigens wel een prachtige plek - helder water met wolken beklede bergen errond, jammer genoeg hier geen fotootje. Hier nemen we ook afscheid van Anne en Joke die terugkeren naar Medan. Wij hebben een 15-uur durende rit naar Bukittingi over de "Trans-Sumatran Highway" voor de boeg.

Orang Oetan

Beste lezers,

Na een dag, waarin we ons record in aantal gebruikte vervoermiddelen hebben gebroken (metro - ferry - taxi - vliegtuig - taxi - bus) zijn we aanbeland in Indonesie, meerbepaald op het eiland Sumatra. Een korte stop in de hectische hoofdstad Medan en dan een bus naar Bukit Lawang. Net dezelfde bus als Anne en Joke, die net zijn aangekomen uit Jakarta. De volgende dagen zullen we samen reizen. Het dorpje - of wat ervan overblijft na een desastreuze vloedgolf in 2003 - ligt aan de grens van het Gunung Leuser nationaal park. Het park is een van de laatste "strongholds" voor de Orang Oetan - vertaald mensaap. Een aantal van de apen zijn hier terecht gekomen na mishandeling elders en worden opnieuw voorbereid om te overleven in de jungle. Tweemaal daags wordt voedsel voorzien waar de apen vrij naartoe mogen komen. Handig voor ons, bezoekers, die de apen zo in close-up kunnen bekijken. Indrukwekkend hoe sterk de gelijkenis is met mensen. Gelaatsuitdrukkingen, karaktertrekken en gedrag zijn heel herkenbaar. Een driedaagse trek in het nationaal park brengt ons naar de wilde orang oetans, gibbons en hornbills. Terugkeren doen we via "tubing" - aan elkaar gebonden banden - over de rivier.

Shopping en witte tijgers

Beste lezers,

Singapore is een van de aangenaamste steden in Azie die we totnogtoe hebben aangedaan. Zoals eerder geschreven is alles er proper, efficient en vriendelijk. De "skyline" is indrukwekkend en er is prachtige moderne architectuur. Chinese tempels staan er naast wolkenkrabbers. De strenge en dus on-Vlaamse stadsplanning heeft het mogelijk gemaakt dat in het centrum van de stad een groot natuurgebied is bewaard. Er is de super-efficiente metro en dan is er de zoo. De zoo van Singapore staat aangeschreven als werelds beste en we zijn dus eens gaan kijken. Indrukwekkend. Hekken staan er nauwelijks. Dieren leven in grote "enclosures" en sommige worden samengeplaatst in grote parken, waarin je dan kan wandelen en proberen de dieren te vinden. Veel primaten, poolberen en ook witte tijgers, die allemaal afstammen van hetzelfde albino-exemplaar. De andere trekpleister van Singapore zijn de shoppingcentra. Op elke hoek van de straat staat er wel eentje, allemaal met airco, allemaal met blitze winkels en allemaal zowat altijd open (en vol). Gelukkig raakt ons visum eindelijk in orde en kunnen we net creditkaart "meltdown" voorkomen.