Durban en Soweto

Na onze trip in Hluhluwe en Saint Lucia gingen we naar Durban.  Durban is de 3de grootste stad en grootste havenstad in Zuid-Afrika.  In Durban, en in heel Kwazulu-Natal, wordt er bijna geen Afrikaans gesproken maar vooral Engels.De blanken hier zijn meestal van Britse en niet van Nederlandse oorsprong.  De meeste zwarten zijn Zulus en spreken dus zulu.  Heel wat plaatsen zijn dan ook genoemd naar de zulu koning, Shaka Zulu. De huidige president, Jacob Zuma, is oorspronkelijk van Kwazulu-Natal en is een Zulu. 

De tweede grootste groep inwoners zijn de Indiërs.  De Indiërs werden indertijd naar Durban gebracht om te komen werken, voor de Britten, op de velden suikerriet.  Als gevolg daarvan zijn er nu heel wat Indische restaurants, met heerlijke curries. 

Om een beeld te krijgen van de stad hadden we een gids gehuurd die ons de belangrijkste bezienswaardigheden toonde.  Onze gids was zelf van Indische oorsprong.

Hij bracht ons eerst naar de prachtige stranden, die nu toegankelijk zijn voor iedereen.  Dat was anders ten tijde van apartheid.  Toen waren er aparte stranden voor de blanken en voor de anderen.   

En, we zagen het prachtige stadium, gebouwd en gebruikt voor de wereldbeker. 

Township in Durban

Na onze uitgebreide toer keerden we terug naar onze bed & breakfast.  Dit werd open gehouden door een gepensioneerd koppel.   De man is 82 jaar en nog steeds aan het werken als een advocaat.   Ze wonen in het oudste huis van Durban, Elephant House.  Het werd zo genoemd omdat vroeger de olifanten zich aan de palen van het terras kwamen schuren. 

Gelegen bovenop de heuvel, hadden we een mooi zicht over de stad.   

Na 2 dagen daar waren we weer op weg naar Pretoria.  Maar we maakten een stop in Johannesburg, in Soweto.  Soweto is de afkorting voor South West Township.  Het is één van de grootste townships in Zuid-Afrika.  Er is ook een backpackers plaats, waar we een nachtje overnacht hebben.  De dag nadien deden we een fietstocht in de township.  De township is gigantisch groot maar de korte fietstocht gaf ons toch een beetje een beeld van hoe het leven in de township is.  Onderweg stopten we even om een plaatselijke delicatessen te proeven met een lokaal drankje.  Kaak van de koe met een glas “bier”. 

Toen we weer verder wooden fietsen, bleek mijn fiets gestolen.  We hadden twee gidsen in onze groep.  Eén van hen gaf mij zijn fiets en ging op zoek naar de fiets.  Onze tocht kon na enige vertraging voortgezet worden, met maar 1 gids.  Een half uurtje later vergezelde de tweede gids ons opnieuw met de gevonden fiets.  Bleek dat iemand even de fiets gebruikt had om een pint bier te gaan kopen.  J  Volgens de gidsen wordt weinig of niet gestolen omdat iedereen elkaar beschermt en de schuldige, als hij gevonden wordt, krijgt slaag.