Gras

Vandaag is het overtrokken en een beetje aan het miezeren.  Wat een verschil met het weekend.  Zaterdag en zondag zaten we in Borakalalo National Park, op 2 uur rijden van thuis.  En warm dat het was.  Tijdens de middag moet het zo’n 35 graden of meer geweest zijn. 

We waren in het park als deel van onze cursus tot natuurgids.  Dit weekend stond volledig in het teken van gras.  En Zuid-Afrika heeft er veel!  Zuidelijk Afrika, wat naast Zuid-Afrika ook Namibie, Botswana, Zimbabwe en Mozambique inhoud, bevat meer dan 1000 gras species. 

We vertrokken zaterdagmorgen om half 5(!) om er te zijn tegen ongeveer 7u.  Onze auto gevuld met al het kampeergerief, eten, drinken en onze boeken en cursusmateriaal.  Na het opzetten van de tent, begon rond 8u de cursus.   De cursus werd gegeven door een prof aan Wits-Universiteit, met heel wat ervaring in onderzoek binnen en buiten Zuid-Afrika en een ongelofelijk CV.  Haar enthousiasme, de motivatie en energie was zeer aanstekelijk.

Het boek over de grassen hebben we al goed kunnen gebruiken en blijkt zeer nuttig te zijn.  En, na het weekend zit het vol met meegesmokkelde exemplaren van grassen uit het park.    

Eigenlijk ken je al meer soorten gras dan je denkt. Bijna elke dag eet je er.  Bij je ontbijt, als je cornflakes eet, of bij het avondeten als je rijst eet, eet je een soort gras.  Brood, van granen gemaakt, bevat dus ook gras.  

We leerden hoe je een gras moet identificeren.  Net zoals je “birdies” (of vogelaars) hebt, heb je ook “gras-freaks”.

Op het hele weekend hebben we meer dan 30 soorten gras gezien.  Volgens de docent zijn er in heel Engeland maar 32. 

Gras is hier een zeer belangrijk onderdeel van natuurbeheer in de parken.  Velen denken alleen aan de dieren, hoeveel leeuwen kan je in park houden, hoeveel antilopes, buffalo’s enz.  Maar, deze dieren moeten natuurlijk eten, en houden ook van variatie.  En sommige grassen bevatten meer voedingswaarden dan anderen, sommigen zijn zoeter dan anderen. 

Een interessant weekend dat deed beseffen hoe belangrijk grassen zijn, belangrijk voor natuurbeheer, voor boeren en hun weiden.  En we hebben de schoonheid van de grassen leren apprecieren.