Bomen

Het is al april.  De tijd vliegt.  Zaterdag, paaszaterdag, zijn we naar de botanische tuin in Johannesburg geweest.  We hebben volop onze nieuwe kennis, al is het maar dat beetje, uitgeprobeerd op de bomen in het park.  Het park heeft een mooie collectie aan bomen die te vinden zijn in Zuid-Afrika.  Aangezien het april is, stond er niet veel in bloei.  April is hier immers een van de herfstmaanden.  Maar het was een warme droge, weliswaar wat overtrokken , herfstdag. 

2 weken geleden was het thema van het natuurweekend bomen.  En het blijkt dat bomen herkennen hier niet zo eenvoudig is.  Een van de bekende bomen in Afrika is de Acacia.  Er zijn in Zuid-Afrika meer dan 60 soorten Acacia te vinden.  De Acaciaboom behoort tot de familie van de Mimosaceae.  De blaadjes lijken dan ook op de mimosa plant. Zeer kleine blaadjes.  
De Acacia boom heeft heel vaak ook doornen, die de dieren moeten afschrikken.  Maar, dat weerhoudt de giraf niet om toch de bladeren, blaadjes, op te eten. 

Om een boom te determineren hebben we eerst een woordenboekje gekregen met de terminologie gerbuikt om de vorm, de randen, de tip, de basis enz van de bladeren te omschrijven. Nadeel, allemaal in het Engels.  Nu ken ik ze nog niet in het Nederlands. 

De botanische tuin is ook een trekpleister voor vogelliefhebbers.  In het park zit er een paar Verraux’s eagles.  De arend  heeft een vleugel spanwijdte van 2 meter.   

Maart en april zijn de maanden waarin het koppel het nest klaar maakt.  En ze konden geen betere plek uitkiezen om hun nest te maken.  Vlak naast de waterval.  Een prachtig zicht.  Eens het nest klaar, kan het broedseizoen beginnen.  Meestal worden er 2 -3 eieren gelegd die dan meestal ook uitkomen.  Maar alleen de oudste van de jongen overleefd.  De oudste doodt zijn kleinere broertjes of zusjes.  Dit wordt wel eens vergeleken met het verhaal van Abel en Kain. 

De arenden zijn ook zeer territoriaal en eens het jong oud genoeg is, wordt hij uit het nest verstoten om zijn leven zelfstandig verder te zetten.