Mekong

Beste lezers,

Ondertussen zijn we alweer een eind opgeschoten en zitten we momenteel in de Laotiaanse hoofdstad Vientiane. In het noordoosten van Cambodja en het zuiden van Laos is de Mekong de grote transportader. Reizen gebeurt er per speedboot of "slow boat", of - nu wegen verbeterd worden - meer en meer langs de weg. Transport in dit afgelegen deel van Cambodja is verrassend makkelijk door de ijverige motorrijders die passagiers voor weinig geld rondrijden. Vaak zijn het leraars, studenten of ambtenaren die na de uren wat proberen bij te verdienen. Voorruit willen ze, de Cambodjanen, en de jaren van de Rode Khmer zo vlug mogelijk vergeten. Een land dat ons wel bijzonder goed is bevallen en zal bijblijven. De grens met Laos is getypeerd door een serie watervallen en 4000 eilandjes - zo wordt het toch genoemd - in de Mekong, sommige meer dan 50 km in omtrek - we kunnen het weten, we hebben het afgefietst. De Mekong heeft hier zijn grootste breedte, 14 km. In Laos lijkt iedereen wel in slaap gevallen. Onze reisgids dateert van 2002, maar er lijkt niets veranderd. Zelfs gebouwen toen in aanbouw zijn nog niet voltooid (of lijken alweer vervallen). Hier en daar vinden we een gezellige guest house. In het zuiden stoppen we in enkele stadjes, allen met mooi zicht op de Mekong en allen met wat vervallen, maar karaktervolle koloniale gebouwen. Overal wel lekkere "baguettes" en verse koffie, een erfenis van de Fransen. Ook de hoofdstad lijkt eerder op een uitgegroeid provinciestadje dan op een Aziatische hoofdstad, hoewel de Laotianen wel hun eigen "Arc de Triomphe" hebben. Voor diegenen die onze route met de atlas volgen, we maakten stops in Kampong Cham, Kratie en Stung Treng in Cambodja en Don Kon, Don Khong, Savannakhet en Thakhek in Laos.